სიხარულში თუ მწუხარებაში

რომელში უფრო ახლოს ვართ არსთაგამრიგესთან:

დიდი სიხარულის, თუ დიდი მწუხარების დროს?

goglimogli
ცალკე აღებული ადამიანი არაფერია, ის მთლიანის ნაწილია, ერთიანი სულის ნაწილია, საქმე იმაშია რომ აღარ ვართ ედემში, როგორც გვითხრეს ჩვენი ადგილი იქ ჯერ არაა,აქეთ კი ერთი დიდი მწუხრია, დღეს მე თუ კარგად ვარ ჩემს გვერდით ვიღაცას ტკივა და თანაგრძნობა უნდა, რომ არა მწუხრი ვერ გავიგებთ რას განიცდის სხვა, საქმე ისაა მწუხრმა არ უნდა გაგვტეხოს თორე ის გვზრდის, დიდი სიხარული მხოლოდ დიდი მწუხრის დამარცხებით შეიძლება რელიგიურ კონტექსტში, ეს დამარცხებული მწუხრი კი სიბრძნეა, ეს ის სიბრძნეა რომელიც შაბათ დღეს ქრისტეს დაარღვევინებს და ადამიანს დაეხმარება

მწუხარების დროს გვახსოვს უფრო. როცა გიხარია მაშინ ნაკლებად

მწუხარების დროს ადამიანის ემოციები დაბალვიბრაციულ სიხშირეზე ეცემა.რაც აშორებს კოსმიურ ზეარსს.
სიხარულის დროს მაღალ ვიბრაციებში გადადის ემოციები და პიროვნებაც პოზიტიურ ტალღაზე ვიბრირებს.პოზიტიურ ტალღაზე ვიბრირება (რაც მეტ ჰერცს ითვლის მით უკეთესი) კი არის ჯანმრთელობის,წარმატების,ღვთიური არხით ყოველგვარი პოზიტივის მოზიდვის გარანტი.შესაბამისად,ცნობიერებაც ამაღლებულია ენერგეტიკულად. დავდებ ემოციების ვიბრაციების შკალას.


ვისაც დააინტერესებს,შეუძლია გადავიდეს ლინკზე:

https://www.kawoq.org/elevating-vibrational-frequency/


This post has been edited by დოლორეს on 23 Jul 2019, 23:03

მიმაგრებული სურათი