წონასწორობა ტაშტის ფსკერზე vs, წონასწორობა გლობუსის თავზე

წითელი ბურთი, სახელად საქართველო გვინდა რომ იყოს წონასწორობაში. ბუნებრივი სურვილია. კარქაბლომად გვიჩაქუნეს აქეთიქიდან და გვახსოვს ვარდნა, ავარდნა, გადავარდნა და ტყლაპოში ჩავარდნაც.

მაშ ასე

გვინდა წონასწორობა.


წონასწორობა არის ორნაირი.

წონასწორობა ტაშტის ფსკერზე არის ს ტ ა ბ ი ლ უ რ ი . იმიტომ რომ ნებისმიერი გადახრის შემდეგ ტაშტის კედლები ბურთს აბრუნებს ც ე ნ ტ რ შ ი

წონასწორობა გლობუსის წვერზე არის არასტაბილური, იმიტკმ რომ ნებისმიერი გადახრა იწვევს გადახრის გაორმაგებას და ძირს ვარდნას.




სასაცილო ამბავი ისაა, რომ არც ტაშტია ტაშტი და არც გლობუსი გლობუსი.

ბურთის გარშემო ვირაჟი აღმართ-დაღ მართები ცვალებადია
ხან ამოიწევა და ნებისმიერ სისულელეს გაპატიებს, ხან დაიწევა და უმიშვნელო მცდარი ნაბიჯი ზათქით ჩავარდნის წინაპირობა ხდება.



ყველაზე კარგი და სანდო ტაშტი შევარდნაძეს ჰქონდა. იმიტომაც იდგომა 12 წელი.
მიშა გლობუსის თავზე იდგა, ნებისმიერი მისი ნაბიჯის მერე იწყებოდა დავამხოთ, ფიროსმანი როგკრ დაკიდა კაბინეტში, ხავამხოთ სანამ ძუძუები მოგვჭამა. მიშას სასწაული ეკვკლიბრისტიკა და გიმნასტიკა დასჭირდა, რომ ორი ვადა გაეძლო


გამსახურდია ნაღდად გლობუსის თავზე იდგა და სრულებით მტრული გარემო ჰქონდა, არც ეკვილიბრისტიკა ასწავლა აშშმ და ჩამოვარდა უმალ.


განსაკუთრებული არქიტექტურაა ბიძინას პერიოდი. საკმაოდ სტაბილური და კარგად აწეული ფრთებით.

ნუ, მუდმივი არაა ეს აწეულობა, მაგრამ ჯერ საკმაოდ სანდოდ გამოჯყურება.




აქ გავარჩიოთ ბიძკნას სტაბილურობის კვინტესენცია, კვკნტესენციები. რას უჭირავს ბიძინა ტაშტის შუაში და გადააჭარბებს თუ არა ის მიშას და შევარდნაძეს ხანგრძლივობჯთ?

This post has been edited by axalirevolucia on 31 Mar 2019, 11:34

.
...........................................................

აგერ ამბავი გვერდზე თემაში. ზურაბ ჭავჭავაძე რომ გადარჩენილიყო საქართველო გაბრწყინებული და ერთიანი იქნებოდაო.

მეც ასე ვფიქრობ. ერთი ადამიანის ყოფნაარყოფნაზე როცაა ქვეყნის გადაჩეხვა-არგადაჩეხვა დამოკიდებული, ესაა წინასწორობა მწვერვალზე -ყვა გადახრა ჩაჩეხვაა.