მაგ მონოპოლიზაციაზე ერთი იდეა მქონდა, თუმცა უტოპიურია

არ უნდა არსებობდეს 1 მთავრობა, უნდა იყოს რამდენიმე პოლიტიკური ჯგუფი თავ-თავისი სტრუქტურებით.
მოქალაქეც უნდა იყოს არა საქართველოს, არამედ ბიძოს ან მიშას ან ა.შ. ვინმეს მოქალაქე, თავისი სურვილით. დაემორჩილოს თავისი მთავრობის კანონებს, გადასახადები გადაუხადოს მარტო თავის მთავრობას და ა.შ.
როგორც კი ეს მთავრობა კვერცხობას იზამს, მყისიერად უნდა შეეძლოს ადამიანს გადაპორტირება სხვა მთავრობის მოქალაქედ.
მაგალითისთვის, ბიძოსთან პლანი ლეგალიზებულია, მიშასთან არა. თუ ბიძოს მოქალაქე მოწევს პლანს, არაფერი, მიშას მოქალაქე თუ მოწევს, მიშას პოლიცია დაიჭერს და გაჟიმავს.

უბრალოდ პრობლემატური იქნება ამ პირობებში საკუთრების, მიწის და ა.შ. განაწილება, იურისდიქცია სად ვრცელდება, მიშას მოქალაქემ ბიძოს მოქალაქე გააუპატიურა, ციხეში ვინ სვამს და მთელი რიგი კითხვები ჩნდება, მაგრამ მაინც საინტერესო მოდელია
* * *
მეორე, შედარებით განხორციელებადი იდეა, რომ არჩევნები არ იყოს 4 წელიწადში ერთხელ და ბიულეტენებით.
პარტიებს ჰქონდეთ real-time რეიტინგი ონლაინ და როცა მაგალითად გახარია თვალებს დათხრის ხალხს, ონლაინ ხალხმა შეცვალოს არჩევანი და მეორე დღეს უმრავლესობაში სხვა პარტია იყოს უკვე. ანუ მუდმივად არჩევნებისწინა ჟიმჟიმი ექნება მთავრობას. ხოლო არჩევნებისწინა პერიოდი კარგია