გადარჩევადობა არის მთავარი ძრავი.


არააქვა მნიშვნელობა ვინაა მეთაური დღეს. მთავარია იცოდეს, რომ გადარჩევადი და განქიქებადია ახლო მომავალში.


ჩვენ ამ რეჟიმში მყოფი პოლიტიკოსები გვყავს, განსხვავებით რუსეთის, ბელორუსიი, აზერბაიჯანისა და შუააზიისა, აგრეთვე მსოფლიოს ყველა ცუდი ქვეყნისა.



ჩვენი სიმდიდრე ის პოლიტიკოსია, რომელიც გადაირჩიეს და დარჩა პოლიტიკაში.

დარჩა ორი ფაქტორის დამთხვევით :
1. საკუტარი სინაგლე და ჟინი, რომ იცის როგორ გააკეთოს უ კ ე თ.
2. ხალხის ტოლერანტული დამოკიდებულება გადარჩეული ხელისუფლების მიმართ



ეს იღბლიანი უპირატესობა უ კ ვ ე 2012 წლიდან გვაძლევს ბენეფიტებს (წარმოიდგინეთ ნაც ფრთა რომ არა რამდენჯერ ჩაიჩეხებოდა ქოცნება უფსკრულში)


მტავარი ბენეფიტი კი ის იქნება, უკვე დღევანდელი მტავრობა რომ აღარ იქნება მთავრობა და დარჩება პოლიტიკაში.


იგივე ორი ფაქტორით.





ერთი ნიუანსია დარჩენილი დიდ წარმატებამდე - 2020.