ორსახოვნება ინტერნეტისა. საზოგადოების სურათი., რომელი აჯობებს?

ინტერნეტის გასოციალურების პირველ ტალღაზე ბევრი ჭყლოპინი მოვისმინეთ - აი, მხილების საშუალება თითეულ მოქალაქეს აქვს და ხედავთ, არაბული რევოლუციები ტვიტერიდან დაიწყო, შესაბამისად მსოფლიო უკეთესი გახდება, ტირანიებს, ავტორიტარებს ხალხი ჩამოაგდებს იმის ხარჯზე, რომ ადვილად მობილიზდებაო.




ეს პირველ წლებში.


რას გვეუბნება 2019 წელი ამავე თემაზე?

რას და

მობილიზების, ფორმირებისა და ფაქტორად ქცევის უნარი ინტერნეტმა არა მხოლოდ თავისუფლებისთვის მებრზოლს მისცა, არამედ აგრესიულად მკრცილ უმრავლესობასაც.



შესაბამისად ყველა ქვეყანაში უ კ ვ ე დაიბლოკა რევოლუციური სცენარი.

ყველა ხელისუფლება მოგებულია - მოპროტესტეს ისევ ხალხი აჩერებს.



დასანანია კია. ამას სპასტიური პარეზე ქვია - როცა ორივე ჯგუფის კუნთები შეკუმშულია, კიდური სპასტიურ ტეტანიაშია და ვერ მოძრაობს.




ცვლილების ერთადერთ გზად არჩევნები რჩება, სასაც ასპარეზზე გამოდის უკვე პასიური აგრესიულად მორჩილი უმრავლესობა.


რომელიც ხედავს ავანსცენაზე მდგომ მოპროტესტეებსა და მათ მოწინააღმდეგე ე აქტიურ აგრესიულად მორჩილი უმრავლესობის გამხმოვანებლებს (მმკ, მარში, პატრიოტები)

არჩევნებით უკვე პასიური ავრესიულად მორჩილები ხდებიან ინსტიტუციონალიზებულნი. ღებულობენ საპარლამენტო მანდატებს და დებოშით უვარდებიან ნატოს კონფერენციას - გვაცალეთ მშვიდობა-ო.


რა გამოვიდა?



სოც მედია არის ბორკილები და რეგრესული ბალანსი.

რაის ბორის ჯონსონი და ტრამპი, ან რაის პუტინი?
ცირკის არენა ხკმ არაა, არადა სოც მედია, მიუხედავად იმისა, რომ ამ ე რ თ ა ელიტებს სხვა არჩევანი აქვთ, სოც მედია განაპირობებს ამ კლოუნების მაღალ რეიტინგს და გამარჯვებას.
თურქეთიც მაგალითია - ტირანობის კარტბლანში იმ შერეკილს საკუთარმა სოც მედიამ მისცა - კაფე და ჩეხე ვინც გინდა, არჩევნები შენია-ო.






ტრკლები არამხოლოდ რუსული ილეთია, ის გლობალურ სურათს შეცვლის ტირანიების სასარგებლოდ.




რომ იცოდეთ, ისე, მზადყოფნისთვის.



ქვეყანათა მხოლოდ 10% მა იცის, რომ მთავრობა უნდა შეიცვალოს. დანარჩენი ჩაიხრჩობა. აღარც იმ 10% ს აქვს თავი ქუდში.
იქაც ცვლილება ისტორიულად (40 წელია) 2-5% ის გადაწონვით ხდებოდა. ახლა ვეღარ მოხდება.

ტრამპი დარჩება, შანსი აქვს, ფეოდალიზმი და კონსერვატიული ნოსტალგიები გაიმარჯვებს.

axalirevolucia

ალჟირი ერაყი სირია ლიბია ეგვიპტე აშენდნენ და ვერ ვხედავთ თუ როგორაა შენი საქმე?

dega
თითოეული მაგ ქვეყნის სათავეში 30-40 წელი იდგა ერთი ლიდერი.


მაგ ქვეყნაბმა დაიწყეს ლიდერთა ცვალებადობა (ყოველ შემთხვავაში შანსი გაუჩნდათ) და თუ გააგრძელეს ლიდერთა ცვალებადობა, შემდეგ 40 წელში 10ჯერ უკეთესი ქვეყანა ექნებათ, ვიდრე, ერთი ხუსეინი მეორე 40 წლიანი აბდულათი რომ შეეცვალათ.
ასე რომ ადრეა დასკვნების გამოტანა.