მართალია პოლონეთში "სოლიდარობა" (Niezależny Samorządny Związek Zawodowy «Solidarność») 80-ან წლებში, როგორც დამოუკიდებელი თვითმართვადი პროფკავშირები "სოლიდარობა", ასე შეიქმნა, მაგრამ ჰოი საოცრებავ, ძველ თაობასაც რაღაც გაეგებოდა ამ ცხოვრებისა და "სოლიდარობის" შექმნით და მისი ქმედების ტაქტიკით საოციალიტურ ბანაკს დედა აღა ყავს როგორც ხედავთ.
მათი ტაქტიკა ის იყო. რომ ეს გაერთიანება ულიდერო ყველა ანტისაბჭოთას გაერთიანება იყო.
საქართველოში ასეთი ორგანიზაციის შექმნის ყველა პირობა არსებობს. "სოლიდარობა" აერთიანება (წიკის მიხედვთ) ყველას, კათოლიკე კონსერცატორებიდან მემარჯვენე ლიბერალამდე. ეს გაერტიანება საქართველოში უკვე დაწყებულია და რჩება ლიდერობის პრობლემა.
აქაც ამ პროფკავშიტების ტაქტიკაა გამოსაყენებლი. მათი გამგეობა ან მმართველობა, როგორც გინდათ ისე უწოდეთ, შეგნებულად ერთი კაცის გარშემო არ იყო შექმინილ-შეკოწოწებული. ერთის დაიჭერა მთელი ორგანიზაციის დაშლას ან დეზორგანიზაციას არ იწვევდა. სხვას, უფრო სწორად, მთელს მმართველ ორგანოს შეძლო სოლიდარობის საქმინობის გაძღოლა.
ის რაც სოლიდარობა შექმნა დიდი დროის ხარჯზე, იგივე რამ პატენი ბიძინიმ უცებ გააკეთა, ანუ ყველა გაართიანა.
ჰოდა ახლა ეს გაერთიანება ან პროფკავშირებად ან ერთ პოლიტიკურ გაერთიანებად (ან მოძრაობად) ჩამოაყალიბეთ და მასე უფრო ადვილად მოეღება ბოლო ნაცქციზმის ბრლადსომანია. ნაცს, იმიტომ, რომ თუ ეს გართიანება როგორც ერთეული ჩამოაყალიბდენა, იქ ნაცობა ერტი შემადგენელი იქნება და არა მის გარშემო უდღეურად, ხელოვნურად, დასაშლელად განწირული, კონგლომერატი.
ჰოდა ეს გაერთიანება იქნება III ძალა