ჰედონიზმის პარადოქსი ა.კ.ა სიამოვნების პარადოქსი ეჭვქვეშ აყენებს იმ აზრს, რომ ადამიანები სიამოვნებას "ჩვეულებრივ" განიცდიან.
ფილოსოფოსმა Henry Sidgwick-მა პირველად შეამჩნია, რომ სიამოვნება მიიღება არა პირდაპირ, არამედ არაპირდაპირ
მისი აზრით სიამოვნება მიიღება მაშინ, როცა ჩვენ განზრახ ვცდილობთ გამოგვივიდეს.
რაც მეტად ცდილობს კაცი სექსისას კარგი ორგაზმი ჰქონდეს, მით ნაკლებად გამოსდის.
მაგალითი - ვთქვათ პოლს უყვარს მარკების შეგროვება. უტილიტარიანიზმის გარდა ყველა მოძღვრება მიიჩნევს, რომ მას ეს სიამოვნებს და ამიტომ აკეთებს, თუმცა ეს მხოლოდ "პლაცდარმია". პოლი უარყოფს ამას, მაგრამ ფაქტია - მარკების შეგროვებით სიამოვნებას იღებს, მაგრამ ეს არ არის ის პროცესი, რომელიც მის ამ ქმედებას ხსნის.
მას უბრალოდ მოსწონს ამის კეთება და შესაბამისად სიამოვნებასაც შემდეგ იღებს.
თუ გინდა სიამოვნება მიიღო, არ უნდა ეძებო პირდაპირ. შენ უნებურად უნდა გააკეთო აქცენტი ისეთ რამეებზე, რაც არ არის დაკავშირებული სიამოვნებასთან, მაგალითად მარკების შეგროვებაზე.