ერთ კაი გოგოს ვიცნობ, ცნობილი ჟურნალისტია
ლამაზად იცვავს, სიმპატიჩნია,
ჭკვიან სახეს იღებს გადაცემები რომ მიყავს ხოლმე.
იანვარში შემხვდა სამგორში ქათმებს რომ ვყიდიდი
მივიკითხეთ. მოვიკითხეთ ერთმანეთი
ხო არ გეშინია ამ კორონასისითქო
ვაიმეო, ეს რა საშინელება არისო
სასწრაფოდ უნდა დაკეტონ ჩვენებმაც ყველაფერიო
რატომ იგვიანებენო
მოკლედ იქვე კინაღამ ჩამაკვდა ხელებში
ვეუბნები, გოგო, არც ეგრეა, გინდა შიმშილს მოუკლია ხალხი, გინდა კორონას
არ შეიძლება ეგრე.
მხოლოდ იმ შემთხვევეაში უნდა გააკეთონ ეგრე
თუ დასავლეთით ასეთი ინტრუქციები მოვა
თუ არა და დედა გვეტირაბა.
მოკლედ წავიდა ასეთი აფორიაქებული
თან უკმაყოფილოდ ბუზღუნებდა ჩემზე.
ჰოოოდა რისი თქმა მინდა
გავხედე ეხლა მის ფაბოჯკს და წერს
როდის უნდა მოიხსნას ეს შეზღუდვები?
ხალხი რა დღეშია, მთავრობას ნამუსი არ აქვს
და მსგავსი რამეები.
გამეცინა ჯააან.
ჩემს თავს დავუსვი კიტხვა,
როდის აფისქერებდა ის ქალბატონი საკუტარ აზრს ალალად?
ბევრი ფიქრის მერე ვუპასუხე კითხვას, რომ ორივეჯერ
პროლოგი
გამორთეთ ეს დედამირშიმიწუწული ფაცებოკი და
მარტო ბოყვერიებს ნუ უსმენთ
მაგათ ქუჩაში ყველა აფურთხებს და ერთადერთი სივრცე
სადაც იწამლებიან და შხამს აფრქვევენ
ესაა ვირტუალური სივრცეები.
ცოტა საკუთარი ტვინიც გააყანყალეთ
ქატო იქა
ფქვილი აქა
კორონა და ჟურნალისტები, ნახევრად პოლიტიკური ზღაპარი
