სიამოვნების მიღებაზე გამახსენდა ერთი ისტორია:
78 წლის სექტემბრის ბოლო იყო
აი დილით რომ უკვე სიგრილეა, მარა შუადღისთვის მაინც კარგად თბება, ეგ დროა რა
ხოდა ერთ კაი შაბათ დღეს მე, ლაშამ და ლევანმა დავგეგმეთ, რომ ბოზებში წავსულიყავით.
მაშინ ბოზი ბოზობდა ძმაო, ხალხი პატივს სცემდა, ეხლანდელებივით აბუჩად ასაგდები კი არ იყვნენ.
ხოდა ვიბანავეთ კარგად, გამოვიწკიპეთ შარვალ-კოსტუმებში და მივდივართ ამ პატივსაცემ ბოზებში.
წყნეთის აღმართზე პირველ მკვეთრ მოსახვევში როგორც შემოვუხვიეთ და კიდეც დაიბუთქა წინა მარჯვენა საბურავმა!
ვახ, ბიჭო! კიდე კაი, რომ აქ გასკდა და არა ოდნავ მერე, ბეწვზე გადავრჩითო - სთქვა ლევანმა და ჩვენც კვერი დავუკარით.
გადავედით, შევხედეთ, შევაფასეთ სიტუაცია და ბარემ კენჭიც ვყარეთ.
ცხონებულ ლევანს მოუწია საბურავის შეცვლა. მე და საწყალი ლაშა ვეხუმრებოდით - იგე, როგორც გახეთქე, ეგრევე გამოცვალეო up.gif საჭესთან ხომ ეგ იჯდა და გახეთქვაც მაგას შეეტენა თავისთავად.
მე და ლაშა კიდე გავდი-გამოვდივართ ამაყად ამ შარვალ-კოსტუმებით.
ლევანმა გულში იფიქრა მაცალეთ რა გიყოთო და განზრახ ძალიან ნელა ცვლიდა, მგონი დროდადრო საერთოდაც ჩერდებოდა და იცდიდა. რა ენაღვლებიდა, მაგას ჩაცუცქულს მანქანა უჩრდილებდა, ჩვენ კიდე ამხელა აყლაყუდებს რა მოგვიჩრდილავდა ტრასაზე? გაგანია მზე გვაჭერდა და გვხვითქამდა.
კოროჩე სადღაც 30-35 წუთი გაწელა ერთი საბურავის გამოცვლა ამ შენმა ლევანმა.
ჰოდა რომ მორჩა, მე და ლაშა ისეთ დღეში ვიყავით, ეგეთები პატიოსან ბოზს ვეღარაფრით მივადგებოდით და გაგვემაზა ეგ ამბავიიი
მააშ!
ქართველი თუ ხარ, ცეცხლს შენობით ელაპარაკე! მ.ფ.
როცა ერთბაშად ვაგონიდან
შორს, ცისკიდურზე
ჩემი სამშობლოს მთები გამოჩნდნენ -
ჰოი, რარიგად მევიწროვა
მაშინ საყელო! ტ.ი.
ჩაფაან ყორე
ხასიათი ხშირად გეცვლებათ?
