ნაცრისფერ ქალაქ თბილისში
ჭყაპივით თოვლი მოსულა
და ჟურნალისტი უცნობი
ინტერვიუსთვის გასულა
შენიშნა მან მოთამაშე
ბავშვი წითელი ლოყებით:
-მოგწონსო შენ ეს ამინდი?
ჰა, მიკროფონში მოჰყევი...
ამ ჟურნალისტის მივარდნით,
ბავშვი ცხადია ფეთდება,
- საბავშვო არის ამინდი,
გუნდებიც კი არ კეთდება
-მოგწონსო? - კვლავ ჩაეძია,
-ნუუუ, რაც არს, ეგეც კარგია,
თუ უკეთესი იქნება
მინდა კი არა მადლია.
მაინც რით გიყვარს თოვლიო,
რომ ჩაეკითხა ღლეურად,
ბავშვმა ადგილი დაუთმო
კაცს მოღანღალეს ბებრულად.
ბაბუ აღმოჩნდა კერკეტი
ინტელიგენტი მეგრელი
და გაჭირვებულს, დამშეულს
სიმწრით ამოხდა სათქმელი
შევარდნაძეზე ატეხა,
გინების კორიანტელი,
ეგეთ გინებას ვერ ნახავ,
სულ რომ ეძებო სანთელით.
გულზე მჯიღის რტყმით ყვიროდა:
ჰო მისმენ, ჩემი გჯერაო?
მაგის ჩამომთრევს, აქ მომყვანს
მაგას მოვუტყან დედაო.
იმას მოუტ.., ვინც რომე
აქ მოათრია ჯერაო,
ჯერ კიდევ გაუნათლებელ...
მითხარი, ჩემი გჯერაო?
გაოცდა ეს უბედური,
არ მოელოდა ნამდვილად,
შევარდნაძეზე ამდენი
სიმართლე ჯერ რომ არ თქმულა
თურმე ეს კაცი სულ ადრე,
მუშტის კვრით კლავდა კამეჩებს,
ახლა ეთერში აგინებს
შევარდნაძეს და აეჩე!
- მაგის ჩამომთრევს, ეძახის
გათახსირებულს, რაკიო
ქვეყანა დაგვიქცია და
მოვუტყან დედის ტრაკიო.
აქ ვნახე კომენტარში
ძაან პიზდეცია
» სპოილერის ნახვისთვის დააწკაპუნეთ აქ «
This post has been edited by Choncxis mzera on 17 Sep 2020, 14:22 
იცით ეს ლექსი?, აქაურის დაწერილი ხო არაა? :დდ
