დჯი ოსმოზე გამახსენდა - ჩემს ბავშობაში შურდულები იყო გავრცელებული, პატიოსან ბიჭს ერთი კაი შურდული მაინც უნდა გქონოდა

ხოდა მე და ჩემი დეიდაშვილი რომ გავხდით მეშურდულე ასაკის, წავედით ტარის საშოვნელად. პატარები ვიყავით, კაცო, ჯერ ხეზე წესიერად ვერც ავდიოდით და რაღაც ბუჩქზე მოვჭერით ერთი სქელი და დაგრეხილი ორკაპი.
წამოვიღეთ ეს სატარე სახლში და დავიწყეთ დავა, თუ ვის უნდა დარჩეს.
ქართველი თუ ხარ, ცეცხლს შენობით ელაპარაკე! მ.ფ.
როცა ერთბაშად ვაგონიდან
შორს, ცისკიდურზე
ჩემი სამშობლოს მთები გამოჩნდნენ -
ჰოი, რარიგად მევიწროვა
მაშინ საყელო! ტ.ი.
ჩაფაან ყორე