და იყო მოდერ იგი,შინა უდაბნოსა მას და უდაბნო იყო სულსა მას შინა და არრარაი იძვროდა მი და მო ნუგეშ... საცხონებლად წვიმასა მას ჭმუნვისასა(ცრემლი) მჯიღში კრებდის და სმიდეს,რამეთუ წყალი არარაი იპოებოდა მუნ და ცრემლი იგი ვითრ ნაყოფ სულისა და საგძალ გვამისა... წითნი ვითარცა დღენი და დღენი ვითარცა წელნი რბიოდეს ..
გაგრძელება მეზარება,პკ
ფ.ს თუ ვინმეს უნდა გააგრძელოს