ესეც ასე, მოიგო იმ ნაკრებმა, რომელსაც ბავშვობიდან ვგულშემატკივრობდი და თამაშების დაწყებიდან დღემდე არ ვამბობდი , რომ იტალია მოიგებდა
რამდენი ვინერვიულე პენალტებში...
შემეცოდა თვითონ ფეხბურთელები, რომლებმაც ვერ გაიტანეს, უფიდესი ფსიქოლოგიური ზეწოლაა რა თქმა უნდა.
როგორც ინგლისოს ნაკრები კი არ შემეცოდა.
არანაირად არ იმსახურებდნენ, განსაკუთრებით მეორე ტაიმოს თამაშით, სადაც იტალია ეჯდა უდოდესი უპირატრსობით.
ყველანაირი მოლოდინი გაამართლა ფინალმა.
ზუსტად ვიცოდი , რომ.მეორე ტაიმში სულ სხვა გუნდი შევიდოდა, მაგრამ ეგრე თუ დაჩაგრავდა ინგლისს არ მეგონა. ყურები ბოლო წუთამდე არ მქონდა ჩამოყრილი და იმედი მქონდა.
პენალტები კი ყველასთვის ჯოჯოხეთია.
ისე მოიგო რამდენიმე წამი ვერც მივხვდი თავიდან, დამავიწყდა რა ანგარიში იყო.
როგორი სიხარული განვიცადე შეუძლებელია აღვწერო, გუშინდელი დღე დამავიწყა და სხვა რეალობაში აღმოვჩნდი რამდენიმე წუთით.
თურმე ინგლისი კი არა, რომელმაც 99 პროცენტი საკუთარ სტადონზე ითამაშა - იტალია იმსახურებდა ამ გამარჯვებას.
ფეხბურთი სულ სხვა სამყარო და განცდებია.
იტალია ევროპის ჩემპიონია
