გარე სამყაროს აღქმის პრობლემა

ბრატცი ესე თქვენც ხართ ხოლმე?

აი ვთქვათ ქუჩაში როცა მივდივარ, მიჭირს გზაზე კონცენტრირება, ანუ ვერ ავღიქვავ იმ მომენტში რომ აი ქუჩაში ვარ და მივდივარ, გონება გამირბის, შესაბამისად შეიძლება გუბეში ჩავდგა ფეხი, ან ვინმეს შევეჯახო ან რამე ეგეთი

რეალობას მოწყვეტილი ვარ თითქოს

ხანდახან მესმის მარა მთელი ცხოვრებაა ასე ვარ

ხშირად მემართებოდა ასე. ოღონდ ქუჩაში სიარულისას ჩეპეები არ მომდიოდა (ერთხელ "სტოლბას" კი ვდრუზე თავი ბავშვობაში, მაგრამ ეს მგონი მხოლოდ იმის გამო, რომ თავჩახრილი მივდიოდი ).

ავტომატურად მივდივარ ხოლმე ისე, როგორც კონცენტრირებული ვივლიდი.
აი, საქმესაც რომ ვაკეთებ, მაგ დროს მაქვს ხოლმე კიდევ "წყვეტები". როცა ვფიზლდები, ვხედავ, რომ იმ საქმის კეთება თურმე ჩვეულებრივად მიმდინარეობდა გათიშვის დროსაც. მერე კი მაინც ვამოწმებ ხოლმე, რამე ხომ არ შემეშალა, მაგრამ როგორც წესი, ამ დროსაც შეუშლელად მხვდება გაკეთებული.

მერე რა? ეგ რეალობამ და იმ გუბეებმა იდარდონ, ვინც წინ გადაგვეღობება

მეც ეგრე ვარ
რაღაცეებზე ვფიქრობ სულ და ვითიშები გარე სამყაროსგან
კიდე კაი მანქანის ტარების დროს არ მომდის

მეც ეგრე ვარ
რაღაცეებზე ვფიქრობ სულ და ვითიშები გარე სამყაროსგან
კიდე კაი მანქანის ტარების დროს არ მომდის

1-2 ჯერ დამემართა მანქანის ტარების დროსაც და საკმაოდ მეშინია მაგის

ერთხელ მეგობარი მეჯდა გვერდით თორემ შუქნიშანზე უეჭველი ვილეწებოდი, იმენა გავითიშე წამიერად

არ უნდა აგეცრა, მასონები გაკონტროლებენ. ტომოგრაფიაზე თუ გამოჩნდა ჩიპი ამოიჭერი

» სპოილერის ნახვისთვის დააწკაპუნეთ აქ «

კოგნიტური ფუნქციები დაყლეპროჭაობენ ხანდახან

* * *

ნებისმიერ დროს შეიძლება მოგივიდეს. წამით გამექცა ყურადღება და თითზე გავისვი საკანცელარიო დანა

მაგ დროს პარალელურ სამყაროში დადიხარ
რო ითიშები
და როცა არ ითიშები პარალალურ სამყაროში ეჯახები ბოძს, ვარდები გუბეში, მანქანა გივლის ფეხზე, ძაღლს უდევს მარჯვენა კოჭი პირში და გღრღნის
იტოგში იქ მაგარი მოთრეშლი ხარ უკვე



This post has been edited by bette on 9 Sep 2021, 16:31