ქართველი ერის სიმხდალის და უთავმოყვარეობის ფენომენი, ყაზახეთის მოვლენების კვალდაკვალ

ასეთი სათაური წავა?
მგონი ორივე სიტყვა ლიტერატულურ ფარგლებში ჯდება და უცენზურო არცერთი არ არის.
თვითკრიტიკულია ორივე და მე, როგორ ქართველს მაქვს უფლება კრიტიკულად შევხედო, ჩემს ერს და ქვეყანას.


ყველამ კარგად ვიცით, რაც მოხდა ყაზახეთში.
დღეს უკვე მთავრობა გადამდგარია
გესმით?
მთავრობა გადააყენა ხალხმა!
ჯარი და პოლიცია თავზე გადააღუნეს ხელისუფლებას ხალხმა!
ვერასოდეს ვერ ვიფიქრებდი, რომ ყაზახი ხალხის შემშურდებოდა.
დედაქალაქს ნურსულთანი, რომ დაარქვეს სიცილით ვკვდებოდი.
დედას ვფიცავარ არასოდეს აღარ დავცინებ მაგ ხალხს.
დასაცინი ჩვენ ვართ!
ვის და რას უთმენთ ბიჭო ამდენს.
ქვეყანას დედა მოუდღნეს ყველანაირად.
სულში გვაფურთხებენ და თავზე გვასაქმებენ ყოველდღიურად.
ხალხი კიდევ დაჩმორებული, პირდაღებული უყურებს ყველაფერს.
მხოლოდ ტელევიზიით, ქუჩის გამოკითხვების დროს თუ დაიკნავლებენ და იწუწუნებენ დუხჭირი ცხოვრების გამო.
არ იღებთ ხმას? ზიხართ გატრუნულები სოროებში? ხოდა იმას ღებულობთ, რასაც იმსახურებთ.
ჯერ სად ხართ
ასე გააგრძელეთ და სულ მალე ხიხო ბალახის ჭამაზეც გადაგიყვანთ.
ეს მართლა ჩმორები ესენი.
მე ასეთად ნამდვილად არ ვიცნობდი ქართველ ადამიანს.
ყოველთვის უკეთესი წარმოდგენის ვიყავი.
გული მერევა...
პ.ს. თემა მიშა და გრიშას არ ეხება და ყოყაშალიკოებო არ დაგანიხოთ აქ შემოთრეულები, დავაი ნახრენ ოტსუდა!

ქ. აქტობეს პოლიცია ხალხის მხარეზე გადავიდა


This post has been edited by Borati on 5 Jan 2022, 12:02

ჯერ ერთი არ წავა იმიტომ რომ ერში მხდალიცაა და მამაციც, უთავმოყვარეო და თავმოყვარეც. მეორე - ყაზახეთზე წინ ვართ ყველანაირად. იგივე Democracy Index -ში ჩვენ 91-ე ადგილზე ვართ, რაც ჰიბრიდულ რეჟიმს შეესაბამება, ყაზახეთი 128 -ზეა გაქანებული ავტორიტარული რეჟიმით. რა პონტში გვადარებ?

This post has been edited by Saturn on 5 Jan 2022, 12:07