დაკვირვების შედეგად დადგინდა:
ქართველებს , მოწამეობრივი სიკვდილი მიაჩნიათ ვაჟკაცობად და გმირობად.
თუ დააკვრიდებით ისტორიაში ყველა გმირი და წმიდნანი ეგეთი გყვაყვს.
ხელებშიშველა შეებნენ მტერს, შეებნენ რა უბრალოდ თავი დაუდეს წინ , აჰა მოგვაჭერითო.
ეს ითვლება ქართველისთვის უმაღლეს მიღწევად და ვაჟკაცობის დამტკიცებად.
სწორედ ამიტომ არის რომ დღესაც უმრავლესობა თანხმდება რომ რუსეთთან ომი საჭიროა, და "მონური" მშვიდობა ღალატია ქვეყნის .
მაგრამ სამწუხაროდ რუსეთთან ომი ჩვენ ვერ გვექნება ფიიზკურად, შეუძლებელია ვეომოთ ჩვენზე 100 ჯერ დიდი სახელმწიფოს.
ომი ნიშნავს როცა ასე თუ ისე თანაბარი ძალების სახელმწიფოები ებრძვიან ერთამენთს,
და რაღაც გარკვეული დონის წინააღმდეგობას მაინც უწევენ ერთამენთს, და დანაკარგი და ზარალი ასე თუ ისე ორივე მხარეს ააქვს.
ის რომ ჩვენთან რუსეთთან ომი დაიწყოს, ნიშნავს იმას რომ , პირდაპირი გაგებით, ჩვენი ქვეყანა დაიბომბება და ყველაფერი გაანდგურდება,
ადამიანების უმეტესობა მოკვდება, ანუ ერის გენოციდი მოხდება.
ჩვენ კი ჰაჰა რამდნიმე რუსი ჯარისკაცი მოვკლათ კამიკაძის პონტში ,
მაგრამ ეს რუსეთს ბევრს ვერაფერს ვერ დააკლებს და იქნება ზღავში წვეთი.
ამიტომ რომ ამბობთ ვიომოთ და ვიბრძოლოთო, არასწორად ამბობთ.
უნდა თქვათ: შევეწიროთ მთელი ერი და ქვეყანა მოწამეობრივი სიკვდილით თავსიუფლების იდეას.
ასე უფრო სწორია.
ის რომ შენ დადგე და უბრალოდ მოგკლას მტერმა, ეს ომი და ბრძოლა არ არის, ეს არის თვითმკვლელობა.
ნუ შემომიხტებით, მე იმას კი არ ვამბობ კაცო არ გვინდა თქო, გვინდა იყოს, უბრალოდ თავისი სახელი ერქვას,
ომი არ გამოგვივა რა და რაც გამოგვივა ის ერქვას და კი ბატონო.
You are all Stardust...
Stars died so that you could Live...