წელს თუ არა მომავალ წელს დავოჯახდებოდი, სტაბილურ მაღალშემოსავლიან სამსახურს ვიშოვნიდი, მანამდე ხმელთაშუა ზღვაზე, იახტაზე, კაკაინგაყნოსილი და ###ამოგდებული დავიზაგრებოდი დედისმუტლისმსრესავ ნაშაზე წამოწოლილი, შავ ხიზილალას ძუძუს კერტებზე წავისმევდი და შამპანურ მოეს ზალპით ჩამოვირეცხავდი, მერე ნირვანაში გასული მზის სხივებს გავეთამაშებოდი, მიწაზე დავეშვებოდი და ქალთევზებთან ტანგოს ვიცეკვებდი-ეკლიან ვარდსაც კი მივაწვდიდი პირში! რათქმაუნდა ტანგოს ცეკვისას... ფანტაზიის უნარს გეომეტრიული პროგრესიით განვივითარებდი და ამ ფანტაზიის უნარის პიკზე ტრაკით დარჭობილ მსხვილბაყვა სირინოზს (დიახ, დიახ, არ მოგეჩვენათ, ჩემ სირინოზს ბაყვები ექნება! თანაც მსხვილი!) ზედ სასაში გადავუგდებდი ჩემს დაზაგრულ დებილს და ადიოს, გავცურავდი უკაცრიელი კუნძულისკენ <3
ვაგლახ რა მცირეოდენი სჭირდება ადამიანს ბედნიერებისთვის...
ეხლა დავფიქრდი და ამდენს ვერანაირად ვერ მოვასწრებ მომავალ წლამდე და ცოლის დედასაც არ გადავაწანი გარდი-გარდმო?
ამ ნოველის ინსპირაციაა/შთაგონების წყარო: რა გინდოდა დედა? რატომ მირიგებ შენი ფეისბუქით ვიღაც გოგოს?
პ.ს. არადა მართლა კაი გოგო ჩანს ხოიცით თქვენ
პ.პ.ს ასევე მადლობა
JCH-ს, რომ არა მისი გამოხმაურება საერთოდ სხვა საკითხზე, სპორტის განყოფილებაში, ეს მინინოველა არ იარსებებდა...
This post has been edited by Qariman Setieli on 14 Aug 2022, 15:50 
· 
ჩემი მოკრძალებული სურვილი, დაწერეთ თქვენიც!
