გუშინ მქონდა ერთი ჩვეულებრივი მძიმე დღე
ხო და მთელი დღე ვიყავი დაკავებული საქმით თუ ფიქრით, საკუთარ თავზე და სამყაროზე
ხო და
ძალიან დავიღალე
სახლში გვიან მივედი და დავწექი, არ დამეძინა
ხო და ამ ძილის მოხმობას რომ ვერაფერი გავხდი
დავიწყე ფიქრი რომ მე თავად უნდა გამელამაზებინა ჩემი ცხოვრება
ხო და
მაცივარში თეთრი ღვინო მახსოვდა
ავდექი და 1 ჭიქა დავლიე ჩავრთე რაღაც ტარკოვსკის ფილმი, ვერაფერი გავიგე
და
დავწექი ისევ
ისევ არ მოვიდა ძილი
და მოვიდა ფიქრები
ხო და უცებ
თავში თავისიტ მოვიდა აზრი
რომ
ეს სამყარო გადაარჩინეთ კაცებმა
კაცებმა იფიქრეთ პრობლემებზე, გამოსავალზე
სახლზე , საჭმელზე, უსაფრთხოებაზე
და ა.შ.
რატომ უნდა ვიფიქრო მე, ქალმა, ამ ყველაფერზე
როცა არსებობენ ამისათვის კაცები?
კაცმა და ქალმა თავიანთი საქმე ხომ უნდა იცოდნენ?
ხო და იმ თქვენს (კაცის\კაცების ) აშენებულ სახლში, მე (ქალი\ქალები) დაგახვედრებთ სითბოს და სიყვარულს!
This post has been edited by shavi_kheli on 25 Nov 2017, 18:55
მიმაგრებული სურათი