დავწეროთ მოთხრობები

ამ თემაში უნდა დავწეროთ ჩვენი მოფიქრებული მოთხრობებბი, მოთხოვნებია რომ ერთ პოსტში უნდა ეტეოდეს, არ უნდა იწელებოდეს რამოდენიმე პოსტზე და გვერდებზე, რადგან მოთხრობების თემაა და არა წიგნების.

არაა აუცილებელი, კარგი იყოს, ხანდახან ყველაზე უარესი ბევრ კარგს ჯობია, ამიტომ თამამად წერეთ. მე მაგალითად ბრევალოს მოთხრობას წავიკითხავდი სიამოვნებით, ასევე პოიზონაივის. კარგად ეხერხება პოიზონაივს სექს სცენების აღწერა.

მე ჯერ არაფერი მაქვს ცოტახანში რამეს მოვიფიქრებ და დავდებ

არაა აუცილებელი ბევრი იჭყლიტოთ ტვინი და რამოდენიმე დღე წეროთ. 5-10 წუთში რასაც მოიფიქრეთ ის დაპოსტეთ. შეგიძლიათ რეალური ისტორიებიც გაამოთხრობოთ. გამოგონილი ელემენტები დაუმატოთ თუ გეჩვენებათ რამე აკლია

ქალმა სახის კრემები შეიძინა. საღამოს წაისვა და ფორმაში ჩადგა. თეატრში მიდიოდა. შეყვარებულს უნდა გამოევლო.
მეორე დღეს ქალი აბორტის გაკეთებას აპირებდა. შეთანხმებული იყო ექიმთან. მაგრამ გადაიფიქრა. მშობიაორბის დრო რომ მოვიდა, ქალმა ბიჭი დაბადა, ძალიან ეტკინა.
ბიჭი მალე გაიზარდა და მსახიობი გახდა, სცენაზე გავიდა და როლი დაავიწყდა კულმინაიცურ ეპიზოდში ის ფსიქიატრიულში მოათავსეს, სადაც დახვადა ადამიანი, რომელიც დედამისს იცნობდა ,
უთხრა კიდევაც შენზე რომ იმშობიარა დედაშენი აქ მოიყვანესო, ვერ გეკარებოდა. მე დედაშენი ძალიან მიყვარდაო, მე დღემდე აქ ვარ როგორც ხედავ ის კი ერთ თვეში გაწერესო. მერე ერთხელ მინახულა საჭმელი მომიტანაო. საიდან მიცანიო და ძალიან გავხარო უთხრა კაცმა.
ბიჭთან მეორე დღეს დედა მოვიდა და ის კაციც ნახა.
ელაპარაკე ხოლმე ამ ბიჭსო. უთხრა დედამ.
ისინი მეგობრობდნენ , ის კაცი რატომღაც სახლში არ მიდიოდა არადა ყველაზე ჭკვიანი ჩანდა, უბრალოდ ყოველ საღამოს გველების ყურების გარდაუვალი მანია ქონდა და ამ დროს თან ლაპარაკი უყვარდა. ბიჭს გველების არ ეშინოდა , მაგრამ არც ძალიან სიამოვნებდა.
მეტი რა ჭირდა არ იცოდა ბიწმა სრულიად ჩვეულებრივად იქცეოდა ის ადამიანი.
ბიჭი რომ გამოეწერა ის კაციც გამოწერეს. აღმოჩნდა რომ ეს კაცი იმ ბიჭის მამა იყო.


9 წლის წინ დამიწერია.

ფუჰ ჩემი

მე მეგონა ყველაზე ჩიმკენტური ნარატივები მე მქონდა

დავიღალე კაროჩე წერით ძაან დიდი ენერგია მიაქვს აგერ დაუსრულებელ მოთხრობას დდავდებ

მირო და მარო უცხოპლანეტელების ბაზისკენ მიემართებოდნენ, რომელიც მათი ეზოს უკან მდებარეობდა ვირი მაგდანას ტრაკში. მათი სახლის უკანა კარიდან 69 ნაბიჯში იყო ფარდული სადაც მაგდანა იყო დამბული. ვირის ყროყინი ხის სახლში 5-10 წუთი იქნებოდა რაც აღწევდა. სახლიდან გასვლის წინ მირო მაროს მიუბრუნდა და უთხრა "ლუბრიკანტი არ დაგავიწყდეს.".
სახლის ცუდად შეჭედებული ფიცრებიდან შემოსული ვირის ყროყინის ხმა უფრო და უფრო ძლიერდებოდა. მიროს მუშტების ბათქუნისგან თვალჩალურჯებულმა მარომ თავი მორჩილად დაუქნია. მალევე მაროს ხელში ეჭირა ვედრა შიგ 5 ლიტრი ლუბრიკანტით და მზად იყო სახლიდან გასასვლელად. ლუბრიკანტი მთლიანად ნატურალური თვიურისგან შედგებოდა. მირო სახლის წინა კართან სტენკის მიჩოჩებას მორჩა, მზადყოფნაში მყოფ მაროს გახედა და უთხრა "კიდე კაი თორე დედას მოგიტყნავდი.".
ზაფხულის ძალიან ცხელი შუადღე იდგა. მასშუტერის მიერ დახვრეტილ ხის კედლებში შემოღწეული მზე, ამ საკმაოდ ჩაბნელებულ ოთახში, მიროს დიდ თმიან გაოფლილ ღიპზე, რომელსაც ღილებშეხსნილი საროჩქა ვერ უფარავდა, სამ წერტილად რომ ანათებდა მდგარ მიროს, მარომ შენიშნა, წარმოიდგინა წერტილებს ფანქრით ერთმანეთს როგორ უკავშირებდა და სამკუთხედი მიიღო, ეს ცუდ ნიშნად ჩათვალა და პირჯვარი გადაიწერა და მიროსაც გადაწერა.
მირომ მაცივრიდან კახური ღვინო გამოიღო, ლიტრიანი ყანწი აავსო და მშვიდობიანი გზის სადღეგრძელო თქვა. შებახუსებულმა, მის 17 წლის ცოლთან ერთად უკანა კარისკენ მიმავალ სწორ დერეფანს გაუყვა, რომლის გვერდებზე არსებულ თაროებზე ოცზე მეტი საზამთრო ელაგა, მათ შორის კი ჩანდა მიროს ჯილდო სამეულში პირველ ადგილზე გასვლისთვის, რომელიც ერთი წლის წინ მოიგო, მისი 40 წლის იუბილის შემდეგ დღეს გურჟაანში გამართულ კონკურსზე "ცოლის საუკეთესოდ მცემელი".
მაროს ვედრო მიქონდა და მიროს წინ მიყვებოდა, მართალია მხოლოდ 5 კილოს იწონიდა ვედრო მაგრამ მაინც უჭირდა მაროს წაღება, რადგან ორი თვის უკან ფერდში მიროს დარტყმული დანის ჭრილობა დღემდე აწუხებდა.
გავიდნენ უკანა კარიდან და რადგან საკეტი წინა ღამით კარის შემონგრევისას დაზიანდა მარო როცა არ უღებდა, კარების სახელური კედელზე მიჭედებულ არმატურაზე კახური შოთით გადაკვანძა.