საქართველო, ჩვენი ეს გენიალური და საწყალი , ისტორიითა და კულტურული სიმდიდრით მართლაც აღსავსე ქვეყანა, მნიშვნელოვანი მომენტის წინაშე დგას დღესდღეობით. 26 ოქტომბერს ჩატარებულმა საპარლამენტო არჩევნების შემდეგ ინტენსიური სიტუაცია შეიქმნა და ისეთი განხილვები გამოიწვია, რომელიც საჭიროებს არა მხოლოდ შიდა დინამიკის განხილვას, არამედ რთულ გლობალურ გეოპოლიტიკურ კონტექსტის გათვალისწინებას. მაშინ, როდესაც მსოფლიოში ასეთი მნიშვნელოვანი პროცესები მიდის, ძალაუფლების სტრუქტურების ცვლილებები, მიმდინარე კონფლიქტები და წარმოქმნილ ალიანსები, საქართველომ ფრთხილად უნდა მართოს თავისი გზა და ნათელია, რომ ბალანსირება უნდა მოახდინოს ურთიერთობებში როგორც დასავლეთთან ასევე მეზობელ დიდ ძალებთან.

ამჟამინდელი გლობალური ლანდშაფტი რთული და მრავალფენიანია. უკრაინასა და რუსეთს შორის მიმდინარე კონფლიქტმა აღმოსავლეთ ევროპის გეოპოლიტიკა გარდაქმნა, რამაც სრულიად წარმოაჩინა რეგიონალური სტაბილურობის სიფაქიზე და საერთაშორისო მხარდაჭერის ლიმიტაციები. ახლო აღმოსავლეთის სიტუაცია, განსაკუთრებით ისრაელსა და ირანს შორის დაძაბულობა, კიდევ ერთ დამატებით სირთულეს ქმნის, რაც ცხადია გლობალურ უსაფრთხოებასა და ეკონომიკურ ინტერესებზე ზეგავლენას ახდენს. ამას თან ერთვის BRICS-ის აღზევება და გლობალური სამხრეთის გაძლიერება, რაც გლობალური ძალაუფლების დინამიკის ცვლილებაზე მიუთითებს, სადაც რუსეთი და ჩინეთი მნიშვნელოვან როლს ასრულებენ.

ამ ფონზე, საქართველოს სტრატეგიული ხედვა შეიძლება იქნას აღქმული ერთის მხრივ როგორც დალოცვა, ასევე გამოწვევა. ამ მეზობლებს შორის მდებარე და ევროპასა და აზიას შორის ხიდის როლის შესრულებით, საქართველოს გეოპოლიტიკური მნიშვნელობა მნიშვნელოვნად იზრდება. თუმცა, ეს პოზიცია ქვეყანას საგარეო ზეწოლასაც უზრდის და მოითხოვს დახვეწილ საგარეო პოლიტიკას, რომელიც გაითვალისწინებს ეროვნულ ინტერესებს და ხელს შეუწყობს მდგრად და სტაბილურ განვითარებას.

ბოლო არჩევნებმა საქართველოს პოლიტიკური ლანდშაფტის ღრმა პრობლემები გამოავლინა. არჩევნების შედეგების მიმართ საყვედურებმა და დავებმა დემოკრატიული ინსტიტუტების და პროცესების გაძლიერების საჭიროება გაუსვა ხაზს. თუმცა, first thing first, ჯერ მთავარი პრიორიტეტებია გადასაწყვეტი. მმართველ პარტიასა და ოპოზიციას შორის პოლარიზაციამ ხშირად ხელი შეუშალა ეროვნულ, კონსტრუქციულ დიალოგს, სადაც ორივე მხარემ ყოველთვის პარტიული ინტერესები ეროვნული ერთობის ზემოთ დააყენა.

ოპოზიციის კრიტიკული შეფასება საჭირო ყურადღებას იმსახურებს. ნებისმიერი პოლიტიკური მოძრაობის ეფექტურობა დამოკიდებულია მათი ლიდერების სანდოობასა და მთლიანობაზე. ოპოზიციური ფიგურების მიმართ გამოთქმული კრიტიკა, მათი საქმიანობისა და დემოკრატიული პრინციპებისადმი ერთგულების ანალიზი, აუცილებელია, და თვალსაჩინოა ამის დეფიციტი. ეს ყველაფერი კი სერიოზულ აზროვნებას მოითხოვს. მნიშვნელოვანია, რომ პოლიტიკური ლიდერები რეალურად იყვნენ ისინი და წარმოადგინონ ის ღირებულებები, რასაც ავრცელებენ, პროფესიონალიზმით, გამჭვირვალობით და საზოგადოებრივი სიკეთისადმი ერთგულებით.

გარდა ამისა, მეზობელ ქვეყნებთან, განსაკუთრებით რუსეთთან, ნებისმიერი პრაგმატული მიდგომის "ღალატად" მიჩნევა არაეფექტურია. ასეთი პოზიცია საფუძველშივე თრგუნავს ღია დისკურსს და ზღუდავს ამ პოლიტიკის შემდგომ კვლევას, რომელიც სრულიად შესაძლებელია რომ წაადგეს საქართველოს ეროვნულ ინტერესებს. აუცილებელია იმის გააზრება, რომ დიპლომატიური ჩართულობა არ ნიშნავს სუვერენიტეტის ან ძირითადი ღირებულებებზე კომპრომისს. პირიქით, ეს შეიძლება იყოს სტრატეგიული ინსტრუმენტი უსაფრთხოების გასაზრდელად, ეკონომიკური ზრდის ხელშესაწყობად და დაძაბულობის შესამცირებლად.

უკრაინის გამოცდილება საუკეთესო მაგალითია ჩვენთვის და ნათელია, რომ გაფრთხილებად გვევლინება. ნატოში გაწევრიანების სწრაფვისა და ძლიერი დასავლური რიტორიკის მიუხედავად, უკრაინა სერიოზულ შარში გაეხვია შეეჯახა რა ამხელა აგრესიის რუსეთის მხრიდან. დასავლეთისგან, გადამწყვეტი, მართლა მოგების სურვილით ინტერვენციის არარსებობამ, სრულიად გააშიშვლა საერთაშორისო დაპირებების შეზღუდვები და არარეალორუბა. შესაბამისად, ჩვენთვის ეს პირდაპირ ხაზს უსვამს ბალანსირებული საგარეო პოლიტიკაზე ფიქრის მნიშვნელობას და რაღაც გეგმის ქონას, რომელიც არ ეყრდნობა ზედმეტად რომელიმე ერთ სამხედრო ალიანსს და არ აღიზიანებს ძლიერ მეზობლებს უაზროდ.

პრაგმატული მიდგომა გულისხმობს როგორც დასავლელ პარტნიორებთან, ისე მეზობელ ქვეყნებთან ურთიერთობის ორმხრივად სარგებელზე დამყარებას. ეს არ უნდა ნიშნავს რა თქმა უნდა ევროპული ინტეგრაციის სწრაფვაზე ან უკეთესი დემოკრატიული საზოგადოების მშენებლობაზე კომპრომისს. უფრო მეტიც, ეს უნდა იყოს თვალსაჩინო მაგალითი დიპლომატიური ჩართულობის დივერსიფიკაციის და საქართველოს უნიკალური პოზიციის გამოყენების ჩვენი ეკონომიკური და უსაფრთხოების სარგებლის მისაღებად. ყველა შესაბამის მხარესთან ღია დიალოგი მხოლოდ დაეხმარება რისკების შემცირებას და თანამშრომლობის შესაძლებლობების შექმნას.

მოგეხსენებათ, რომ ეკონომიკური განვითარება ეროვნული სტაბილურობისა და კეთილდღეობის ქვაკუთხედია. საქართველომ მართლა უნდა გამოიყენოს თავისი სტრატეგიული მდებარეობა აღმოსავლეთსა და დასავლეთს შორის ვაჭრობის სატრანზიტო ჰაბის როლის გასაძლიერებლად. ინვესტიციები სამი მთავარი მიმართულებით როგორიცაა ინფრასტრუქტურა, სატრანსპორტო და ლოჯისტიკური ქსელები, ტექნოლოგიები და ენერგეტიკა, რომელზეც აშენდება ამ ქვეყნის კეთილდღეობა, რაც ნიშნავს რომ ქართველებს უფრო მეტი ფული გაუჩნდებათ.
გარდა ამისა, ტურიზმის და სოფლის მეურნეობის სფეროებზე ყურადღების გამახვილება ხელს შეუწყობს ეკონომიკის დივერსიფიკაციას და უფრო მეტი ღირებული სამუშაო ადგილების შექმნას.

ამ მიზნების მისაღწევად, მმართველობა უნდა იყოს ეფექტური, გამჭვირვალე და ხალხის საჭიროებებზე რეაგირებადი. კორუფციასთან ბრძოლა, კანონის უზენაესობის გაძლიერება და სასამართლო დამოუკიდებლობის უზრუნველყოფა აუცილებელი ნაბიჯებია საზოგადოებრივი ნდობის ასაშენებლად და ზრდისთვის ხელსაყრელი გარემოს შესაქმნელად. პოლიტიკა უნდა შემუშავდეს სხვადასხვა მხარის ჩართულობით, ოღონდ ჩართულობით და არა პოლიტიკური დღის წესრიგით და საბოტაჟით.

რაც მთავარია და ყველაზე ღირებულია, ჩვენი ეროვნული ერთიანობა არის გადამწყვეტი. პოლარიზაცია და დაყოფა, რომელიც ახასიათებს ბოლო დროის პოლიტიკურ დისკურსს, კატასტროფულად აფერხებს პროგრესს და საქართველოს ზოგად პოზიციას გლობალურ სცენაზე ასუსტებს. აუცილებელია, რომ პოლიტიკური ლიდერები, მიუხედავად პარტიული კუთვნილებისა, ქვეყნის კეთილდღეობას პარტიულ სარგებელზე მაღლა აყენებდნენ. ეს მოიცავს რეალური, ინკლუზიური დიალოგის ხელშეწყობას, განსხვავებული შეხედულებების პატივისცემას და საერთო მიზნების მისაღწევად თანამშრომლობას. და არა იმას, რაც დღეს ხდება, რა ხარისხის ხალხიც ახდენს ამ პროევროპულობის პრივატიზაციას და ყველა სხვა აზრი არის სამშობლოს ღალატი.

მედიას მნიშვნელოვანი როლი აქვს საზოგადოებრივი აღქმის ფორმირებასა და ინფორმირებული დისკუსიის ხელშეწყობაში. პასუხისმგებლიანი ჟურნალისტიკა ჯანმრთელი დემოკრატიისთვის აუცილებელია, მაგრამ არა ეს ფსიქოლოგიური ტერორიზმი და სრული ფსიქიატრია. მედია საშუალებები უნდა შეეცადონ მოამზადონ დაბალანსებული რეპორტაჟები, თავიდან აიცილონ სენსაციონალიზმი და უზრუნველყონ პლატფორმები მრავალფეროვანი შეხედულებებისათვის. ამით მართლა ხელს შეუწყობენ შექმნან ინფორმირებული ამომრჩეველი, რომელიც კრიტიკულ საკითხებზე კონსტრუქციულად იქნება ჩართული.

განათლება და ახალგაზრდების გაძლიერება საქართველოს მომავლისთვის სასიცოცხლოა. განათლების სისტემებში ინვესტირება, რომლებიც კრიტიკულ აზროვნებას, ინოვაციას და ცნობიერების ამაღლებას შეუწყობს ხელს, ახალ თაობას ამ რთულ გამოწვევებთან გასამკლავებლად მოამზადებს. ახალგაზრდების მონაწილეობა სამოქალაქო ცხოვრებაში და ლიდერულ პოზიციებში უზრუნველყოფს, რომ ახალი იდეები და ენერგია სულ იყოს ეროვნულ განვითარებაში.

ქართული დიასპორა კიდევ ერთი მნიშვნელოვანი აქტივია. წარმატებული ქართველები საზღვარგარეთ, იქნება ეს ხელოვნებაში, სპორტში, ბიზნესში თუ აკადემიაში, ქვეყნის ელჩებად შეიძლება იქცნენ. დიასპორასთან ძლიერი კავშირების განვითარებით, საქართველომ შეიძლება გააძლიეროს კულტურული გავლენა, მოიზიდოს ინვესტიციები და გააძლიეროს საერთაშორისო რეპუტაცია. ეს ადამიანები ეხმარებიან ხიდების აშენებას და პოზიტიური როლი შეიძლება ჰქონდეთ საქართველოსა და სხვა ქვეყნების შორის გაგების ხელშეწყობას. ყველა წარმატებული ქართველი დიასპორის წარმომადგენელი, რომელ ქვეყანაშიც არ უნდა იყოს ის, შეთანხმებული ამ ეროვნულ იდეაზე, შეიძლება უამრავი რამეზე ვერ თანხმდებოდნენ და განსხვავებული პოზიცია ჰქონდეთ, მაგრამ ორივე თავისი ქვეყნის პატრიოტი იყოს და ამ გენერალურ იდენტობის გაგებაზე შეთანხმდნენ.

ქართული კულტურული მემკვიდრეობა ის გამაერთიანებელი ძალაა, რომელიც ეროვნული იდენტობისა და სიამაყის გაძლიერებას უწყობს ხელს. ტრადიციების, ხელოვნებისა და ისტორიული მიღწევების აღნიშვნა ქმნის კუთვნილების და უწყვეტობის შეგრძნებას. კულტურული ინიციატივების ხელშეწყობა ქვეყნის შიგნით და საერთაშორისო დონეზე ზრდის "რბილ ძალას" და ხელს უწყობს ყველაფერს ერთად, მათ შორის ეკონომიკას.

თანამედროვე მსოფლიოს სირთულეების აჯაფსანდალში, საქართველო უნდა იყოს ადაპტირებადი და წინდახედული. გამოწვევები დიდია, მაგრამ ასევე დიდია შესაძლებლობები. ბალანსირებული და პრაგმატული საგარეო პოლიტიკის მიღებით, ეკონომიკურ განვითარებაში ინვესტირებით, რეალური დემოკრატიული, კვალიფიციური ინსტიტუტების გაძლიერებით და მთავარი, ეროვნული ერთიანობის ხელშეწყობით, საქართველომ შეიძლება მართლაც გაიკვლიოს გზა სტაბილურობისა და კეთილდღეობისსკენ.

ეს მოგზაურობა საზოგადოების ყველა სექტორის არა მარტო ჩართულობას, არამედ ვალდებულებას მოითხოვს. პოლიტიკურმა ლიდერებმა უნდა გამოავლინონ სახელმწიფო აზროვნება და მზადყოფნა კომპრომისზე წასასვლელად საერთო კეთილდღეობისთვის. რეალურმა სამოქალაქო საზოგადოებამ, ხალხმა, საზოგადოებამ, აქტიურად უნდა მიიღოს მონაწილეობა პოლიტიკის ფორმირებაში და ინსტიტუტების ანგარიშვალდებულებაში. მოქალაქეები უნდა ჩაერთონ გაცნობიერებულად, საჭირო დონის ინფორმაციით და ცოდნით, აიღონ პასუხისმგებლობა და მოახდინონ გავლენა ქვეყნის ტრაექტორიაზე.

დასასრულს, საქართველო მართლაც კრიტიკულ ეტაპზე დგას. დღეს მიღებული გადაწყვეტილებები ქვეყნის მომავალს შემდგომი მრავალი თაობისთვის განსაზღვრავს. პრაგმატიზმის მიღებით, ერთიანობის ხელშეწყობით და ჩვენი უნიკალური თვისებების გამოყენებით, საქართველომ და ჩვენ ერთად, შეიძლება გადავლახოთ ეს ყველაფერი და ჩავავლოთ ხელი სწორ მომავალ შესაძლებლობებს. წინსვლის გზა არის თანამშრომლობის, გამძლეობისა და ჩვენი ქვეყნის და ჩვენი იდენტობის განმსაზღვრელი მთავარი ღირებულებებისადმი მტკიცე ერთგულების გზაა. საერთო ძალისხმევითა და სწორი ლიდერებით, საქართველომ შეიძლება უზრუნველყოს კეთილდღეობით სავსე სუვერენული მომავალი, და პოზიტიური წვლილი შეიტანოს რეგიონალურ სტაბილურობაში და ფართო საერთაშორისო საზოგადოებაში.
* * *
როგორ უვლიან გვერდს ჯიგაროიდები )

მოდით, ვიმუსაიფოთ.. მარტო ახრევის დელუჟიონალ ლექსებს რომ კითხულობთ.. წერა კითხვა რომ გეზარებათ და მარტომრილსების 5 წამისთვის გყოფნით ნერვები, მაგიტომ არის მაგ დღეში ეომ ხართ და გიგარი და ლომჯარია და გვარამია გყავთ ქართული დემოკრატიის და პოლიტიკური კურსის მთავარ ვლიდატორებად.

ამ თემას აქვს პოტენციალი, თუ გავხდურდით, გახდეს გრძელვადიანი გეოპოლიტიკური სტრატეგიის დოკუმენტი და გარდრეილს, რაც არ გვაქვს დაასე ხელის ცეცებით დავდივართ ბნელ დამიმულ ველზე და ვსვამთ კითხვებს, რანი ვართ,საიდან მოვედითდა საითნუნდა წავიდეთ…

გამოაგორეთ ყველაზე დიდი ფალავნები ვინც გყავთ.. ვიპაექროთ, დავაჯახოთ იდეები, გავუკეთოთ რაფინირება და ედჯასტმენტი ყველაფერს.

This post has been edited by LacosTe87 on 1 Nov 2024, 00:40