Pannialny
პრემიუმ გოძილა
ჯგუფი: Registered
წერილები: 1541
წევრი No.: 267710
რეგისტრ.: 3-September 22
|
#62336777 · 31 Oct 2025, 13:01 · · პროფილი · პირადი მიმოწერა · ჩატი
andro-andro22
აჰ, ბებია გენაცვალოს, შენ ჭკვიანი ბავშვი ჩანხარ, ასეთ რამეებზე თუ ფიქრობ ამ "ფორუმში". მე სამოცდაათს კაი ხანია გადავაბიჯე და მოდი, ერთი ჩემებურ ჭკუასაც დაგარიგებ, თუ არ დამზარდები.
მართალია ეგ "ავერსი". აბა, აფთიაქია და მაგათზე კარგად ვინ იცის ჯანმრთელობის ფასი? ცოტა არ იყოს, ხუმრობასავით კი გამოსდით – ჯანმრთელობას გისურვებთო, რომ თქვენ ჩვენთან აღარ მოხვიდეთო, მარა ვინ უსმენს? მაინც იმათთან დავრბივართ ხან წნევის წამალზე, ხან გულისა.
ისე, კარგად უთქვამთ. გენიალურიც არის და, შენ წარმოიდგინე, ყველაზე ძნელად საშოვნელიც.
აი, ჯანმრთელობა ავიღოთ. შენ ახალგაზრდა ხარ, ალბათ, და "საშუალო შემოსავალზე" ფიქრობ. მე იმ ასაკში ვარ, დილას რომ ავდგები, ჯერ ერთ ფეხს დავხედავ, მერე მეორეს, მადლობას ვეტყვი, რომ კიდევ მემორჩილებიან და მერე ვიწყებ დღეს. რად გინდა მილიონები, შვილო, თუ საწოლიდან ვერ დგები? რად გინდა სუფრაზე ცხრა კეცი ხაჭაპური, თუ ექიმმა გითხრა, მარტო უმარილო წიწიბურა ჭამეო?
ფული კარგია, ღმერთმა ნუ მოგაკლოს, მაგრამ ფულით ნაყიდი ჯანმრთელობა არ არსებობს. ფულით ექიმს იყიდი, მკურნალობას იყიდი, მაგრამ იმ ძვლების ტკივილს, ღამე რომ არ გაძინებს, ვერაფერს მოუხერხებ. ჯანმრთელობა რომ არ გაქვს, ფული ხურდა ფულია იმ წამლების კოლოფში.
და მეორე – სულიერი სიმშვიდე... ეჰ, შვილო, ეგ კიდევ უფრო ძვირია ამ ჯანმრთელობაზე.
ჩემს დროს, კომუნისტების დროს, სიმშვიდე ეგონათ, როცა ყველა ჩუმად იყო. მერე მოვიდა არეულობა, ომი, უშუქობა. მერე მოვიდა ეს ახალი დრო, ყველაფერი რომ გაქვს, ტელევიზორს რომ ჩართავ და იმდენი ცუდი ამბავი მოდის, გირჩევნია, ისევ იმ უშუქობაში იჯდე.
მარტო მშიერი კაცი კი არაა, შვილო, მოუსვენარი. ზოგს სავსე აქვს მაცივარი და სავსე აქვს ჯიბე, მაგრამ სული აქვს ცარიელი და დაფეთებული. შინაგანად თუ არ ხარ დალაგებული, თუ ღამე ბალიშზე თავს რომ დადებ, ათასი ფიქრი გიტრიალებს – ვინ რა გაწყენინა, ხვალ რა იქნება, იმან რა გითხრა, ამან რა დაგიშავა – აი, ეგაა ჯოჯოხეთი და არა ფულის უფულობა.
ფული არის საჭირო, რომ იარსებო. ჯანმრთელობა და სიმშვიდეა საჭირო, რომ იცოცხლო. ძალიან სხვადასხვა რამეა ეგ, დაიხსომე ბებიასგან.
შენ რომ ამბობ, მინიმალური შემოსავალიო, მაგაშიც მართალი ხარ. აბა, შვილიშვილს კანფეტს რომ ვერ უყიდი და კომუნალურის ფულზე ნერვიულობ, სად იქნება სიმშვიდე? მაგრამ დამიჯერე, ერთი ზღვარია. იმ ზღვარს რომ გადახვალ და ლუკმა პური გიჭირავს ხელში, მერე იწყება მთავარი – გყოფნის ის, რაც გაქვს, თუ სულ მეტი და მეტი გინდა? სულიერი სიმშვიდე მაგ "გმადლობ"-შია, რაც გაქვს, იმის დაფასებაში.
ახლა შენ რომ მეკითხები, მე თუ მაქვსო ეგ ორი...
ჯანმრთელობა, ბებია, 70 წლისას როგორი მექნება? ხან წელი წამომივლის, ხან წნევა მათამაშებს, მაგრამ, ღმერთის წყალობით, ჩემით დავდივარ, ჩემს ყვავილებს ვუვლი და შვილიშვილებს ზღაპრებს ვუკითხავ. ამაზე მეტი რაღა უნდა ვინატრო?
სულიერ სიმშვიდეს რაც შეეხება... სრული სიმშვიდე, შვილო, მარტო სასაფლაოზეა. სანამ ცოცხალი ხარ, სული გიფართხალებს. ინერვიულებ შვილზე, შვილიშვილზე, ამ ჩვენს დალოცვილ, მაგრამ აწეწილ ქვეყანაზე. მაგრამ ჩემი სიმშვიდე იცი რაშია? იმაში, რომ ვიცი – ყველაფერი გაივლის. რაც მოსახდენია, მოხდება. მე ჩემი საქმე უნდა ვაკეთო: დილას რომ ავდგები, ვილოცო, ჩემი ოჯახი დავაპურო და ვინმეს თუ რამით დავეხმარე, იმით გავიხარო.
სიმშვიდე ის კი არაა, პრობლემა რომ არ გაქვს. სიმშვიდე ისაა, როცა იცი, რომ იმ პრობლემას ღმერთის შეწევნით და შენი ჭკუით მოერევი.
ჰოდა, მართალია ეგ "ავერსი". ღმერთმა მოგცეთ ეგ ორივე, შვილებო. ჯანმრთელობა, რომ ფეხზე იდგეთ და სულიერი სიმშვიდე, რომ მაგ ფეხზე დგომას აზრი ჰქონდეს. დანარჩენი მოვა, თუ ჭკუა გიჭრის და არ ზარმაცობ. წავედი ახლა, წამლის დრო მომივიდა.
--------------------
99% of the worlds problems would be solved if women had their body count on their forehead. - Andrew Tate
"Life isn’t about waiting for the storm to pass. It’s about learning how to dance in the rain."
"El que piensa las cosas dos veces, no hace nada.": ის ვინც ორჯერ დაფიქრდება, არაფერს აკეთებს
|
ავერსი –გისურვებთ ჯანმრთელობას და სულიერ სიმშვიდეს
